Lang heb ik er over gedaan om tot bloei te komen.
Ik vond het veiliger om in de knop te blijven. Maar ik bedacht: is daar de knop uiteindelijk wel voor bedoeld? Mist het dan niet zijn doel?
Een knop Continue reading →

Als klein kind ben ik weleens bijna verdronken. Mijn broer heeft mij toen gered. Ik was zomaar het water ingesprongen zonder dat ik kon zwemmen. Ik was niet bang. Niet eens geschrokken.

In mijn verdere leven ken ik dat verdrinken Continue reading →

Soms vind ik mezelf zo ingewikkeld! Zucht….niet te volgen.
Ik kan zo moeilijk doen.

Dit klinkt eigenlijk best negatief. Dat moet ik zo misschien niet zeggen, want dan haal ik mezelf naar beneden. En dat is niet de bedoeling.

Ik Continue reading →

Het leven vind ik soms best pittig. In mijn hoofd is het zelden rustig. Ik probeer overal een antwoord op te krijgen. Dat kost me heel veel energie. Alsof ik met slippertjes in rul zand naar boven wil lopen. Ik Continue reading →

Jezus vraagt mij om Zijn Licht te verspreiden. Om mijn lamp niet te verstoppen, niet onder de tafel te zetten.

Verspreiden kun je misschien ook omschrijven als weerspiegelen. Dat vind ik soms best lastig. Hoe kan ik Gods licht weerspiegelen Continue reading →

In de Stille Week voor Pasen werd ik weer sterk bepaald bij de eindigheid van het leven.
Mensen om me heen die een geliefde verloren. Ook in de gemeente veel sterfgevallen, weliswaar van oudere zusters en broeders, maar toch.
Herinneringen Continue reading →

De laatste tijd liet ik me meer en meer overmeesteren door ontmoedigingen en zo werd ik totaal moedeloos. Eigenlijk gebeurde dit met enige regelmaat gedurende mijn hele leven. Dat is natuurlijk een slopend proces. Niet vol te houden eigenlijk. Continue reading →

In mijn leven heb ik me heel vaak als onkruid gevoeld. Waardeloos, ongeschikt.
In tijden dat ik diep zat kon ik zelfs niet meer met mijzelf leven. Dat doet ontzettend pijn en werkt uiteraard destructief.
Ik vocht enorm tegen mijzelf Continue reading →