"Wat een week! Een week vol onderwijs over eten? Nee juist niet. Ik weet immers best wat ik wel en niet zou moeten of mogen eten. Maar waarom eet ik te veel of te weinig? Waarom heb ik dit nodig? Ik leerde dat ik mag stoppen met mezelf hiervoor veroordelen, het altijd aanwezige schuldgevoel mocht naar de achtergrond verdwijnen. Liefde en begrip mocht ik ontvangen en mezelf leren geven. Gods liefde kan ik daardoor ook veel beter ontvangen. Wat ik eerst heel moeilijk vond omdat er zoveel schuld en schaamte was. Ik heb geleerd om de woorden van God als woorden van waarheid tegen over mijn leugens over mezelf te plaatsen. Wat een kracht is er in Zijn woorden! De geestelijke strijd om ons hart werd gevoeld, daarom is de muur van gebed om deze week zo belangrijk. Ik zag dat God aan het werk was in het hart van alle deelnemers en dat het gebed zoveel kracht deed. Dat was ook enorm bemoedigend. En dan weer naar huis, spannend. Er moet een strijd gestreden worden maar niet helemaal alleen. God is erbij, en ook de andere deelnemers en Elisabeth blijven betrokken. Ook zijn er ervaringsdeskundige die in de TOV-Week aanwezig waren waar je contact mee kan opnemen. Patronen van jaren zijn niet zomaar in één week verdwenen. Waarom je toch het jezelf zou mogen gunnen mee op reis te gaan? Omdat er hoop is, ook voor jou! Je bent geen hopeloos, waardeloos geval met wie het nooit meer goed komt (dit was wat ik dacht). God is een God van licht en leven en Zijn woorden van leven mogen jou gaan vervullen en losmaken van de leugens van de satan, zodat je in vrijheid en vreugde mag Leven!”
“In de TOV-Week mocht ik een geestelijke doorbraak ervaren na een hele moeilijke periode van depressie. Al mijn problematiek staat sinds die week in een ander licht. God roept om te Leven. Perspectief en hoop voor vandaag en morgen!”
”Ik was blij dat ik de moed kon vinden om deel te nemen aan de TOV-Week. Ik dacht: ik ben vast te oud (73jaar), maar het tegendeel was waar, ik heb heel veel liefde ontvangen en de goedheid en geborgenheid van God mogen ervaren. Het begin is gemaakt van een leven in vrijheid. Inzicht in de eetstoornis, waardoor, hoe, niet beredeneerd vanuit het hoofd maar vanuit het hart!”
“Ik was bang om in het diepe te springen, maar ik werd ondergedompeld in een warm bad, met liefdevolle mensen, waarin je helemaal mocht zijn! Het was intens en in één week gebeurd er ontzettend veel. Maar door alle tranen heen voelde ik Gods liefde en troost. Ik ben Elisabeth en Jeanine en alle vrijwilligers ontzettend dankbaar!”
“Ik heb werkelijk nog nooit zoiets als dit meegemaakt. Ik was nog maar net in therapie bij Elisabeth en sommige dingen waren bekend maar het meeste niet. Ik heb echt ontzettend veel geleerd, gevoeld en beleefd. Ik heb in die week vooral mogen voelen. Naar binnen mogen gaan en ervaren wat voel ik? Wat heb ik nu nodig? Woorden te geven aan de emoties en gevoelens. En ook veel geleerd over het innerlijke kind. Ik vind dit zo’n prachtig beeld! Wat heerlijk dat ik nu mag weten hoe ik kan zorgen voor mijn innerlijke kind door woorden te gaan geven aan dat wat mijn innerlijke meisje nodig heeft. Wat ik heel fijn vond is dat we de laatste dagen zoveel handvaten kregen hoe we nou die woestijn door moeten. Want zo’n week is fijn, maar wat straks als ik weer thuis ben en alles weer op mij afkomt? Ik gun echt iedereen zo’n programma! Het is levens veranderend voor mij en het heeft me dichter gebracht bij mijn Heiland, Redder en liefdevolle Zoon, Jezus Christus!”
”Deze week heeft me de ruimte gegeven gevoelens toe te laten waar in de dagelijkse sleur van thuis geen ruimte voor was. Door letterlijk afstand te nemen en je te laten onderdompelen in het onderwijs kwam er ruimte voor diepere heling. Dit alles gedragen door een muur van gebed die de ruimte gaf aan de Heilige Geest om te werken maakte het extra bijzonder! Zoveel mildheid mogen ervaren ook, ik ga met een ander perspectief naar huis!”
”Het was een intense week vol emotie, rust, liefde en geborgenheid. Jezelf kunnen en mogen zijn! Ik heb nieuwe inzichten mogen krijgen, patronen kunnen ontdekken en handvatten gekregen om in de woestijn van mijn leven samen met God nieuwe stappen te zetten.”
“Ik heb na deze week de ruimte gekregen om gevoelens toe te laten en hierbij stil te staan. Ik heb geleerd dat schrijven heel helend kan werken om zo je gevoelens onder woorden te brengen. Wat ik ook heb geleerd is dat ik niet voorop hoef te lopen. Ik mag struikelend achter Jezus aan zoals dit zo prachtig werd verwoord in de TOV-Week. Dat geeft mij rust en ruimte. En stap voor stap, God de tijd geven om mij verder te laten openbloeien zodat ik tot zegen mag zijn voor mijn gezin. Wat ik ook heel sterk ervaren heb deze week was de muur van gebed die ruimte gaf aan de Geest om Zijn werk te doen! De Geest was aanwezig. Zó bemoedigend!”
“De TOV-Week was voor mij een levensveranderende week en een begin van een avontuur. Door samen met God de leugens in mijn denken over wie ik ben los te laten en Gods waarheid te geloven. Het was een week van thuiskomen bij God en bij mezelf.”