Waarom de Stichting?
Op 22 september 2020 werd de akte getekend waarmee de stichting Vrij om te Leven een feit was. Deze stichting was er niet van de een op andere dag. In 2012 startte ik met de begeleiding van een vrouw die heel erg vast gehouden werd door de eetstoornis. En al zo lang. Ze beschrijft in mijn boek dat als ze terugkijkt op haar anorexiatijd ze eigenlijk niet leefde maar van binnen dood was. Dat is wat een eetstoornis doet! Het gaat niet over eten maar over leven en dood. Ze beschrijft ook hoe ze los kon komen van haar eetgestoorde gedrag: door van binnen te gaan veranderen. Door aandacht, betrokkenheid, bewogenheid, liefde en goede woorden. Door Gods liefde te mogen voelen en zien. Daardoor kon ze haar negatieve gedachten over zichzelf langzaam gaan loslaten en gaan vervangen door Gods goede, levengevende woorden.

Het proces dat wij samen mochten doorgaan was heel intensief. In het begin hadden we iedere dag twee keer contact. Het was als het ware een strijd die we dagelijks aangingen om niet dieper weg te zakken in de doodsgedachten waarin ze eigenlijk vast zat. Toen er meer ruimte kwam, het iets lichter werd, ontstond er ruimte voor therapie, voor bewust anders gaan denken en loslaten. We zijn jaren op weg geweest, maar Gods liefde overwon. (Lees het verhaal maar in mijn boek ‘Vrede met jezelf.’)Er is een weg uit de greep van de eetstoornis! Er is hoop.

Waarom ik doe wat ik doe
Ik ben zelf ervaringsdeskundige en heb mij er alleen doorheen moeten worstelen, maar wat verlangde ik naar begrip. Wat verlangde ik ernaar dat er mensen zouden zijn, een plek zou zijn waar ik mocht zijn met al mijn pijnlijke gevoelens, met mijn geworstel en waar begrip en bewogenheid zou zijn. Natuurlijk wist ik hoe ik goed moest eten, maar dat lukte niet. Ik wist alleen niet waarom niet. Toen ik met deze prachtige vrouw op weg was wist ik wat zo nodig was: een plek waar liefde, genade en waarheid zou zijn. Een plek waar mensen een tijdje zouden kunnen zijn om Gods waarheid, liefde en genade te horen en te ontvangen én tegelijk aan de slag zouden kunnen met de oorzaak van hun verstoorde eetgedrag. Een plek voor innerlijke heling omdat die nodig is voor je je gedrag kunt veranderen.

In mijn boek schrijf ik al dat ik dat best een spannende boodschap vond. Dat liefde, genade en bewogenheid, samen met waarheid de componenten zijn voor de behandeling van een eetstoornis. Spannend omdat dat zo anders was dan wat er gezegd werd/wordt in klinieken en ziekenhuizen. De boodschap die daar vooral klinkt is: ‘verander je eetgedrag en je bent genezen.’ Nou, echt niet! Goed en gezond gaan eten helpt, dat doet veel en soms kan het ook helpen je gedachten en gevoelens te veranderen, maar dan blijft er toch altijd nog de ‘wortel.’ Toch heb ik geen water bij mijn boodschap gedaan. Want ik geloofde en geloof nog steeds dat de weg die ik mensen mag wijzen de goede weg is. Dan is het maar dwaas voor de wereld, maar het is wijs omdat het Gods weg is. Ik blijf doen wat ik doe, ik blijf deze boodschap uitdragen omdat het Gods verlangen voor ons is dat het offer van Jezus op ieder gebied van ons leven en vooral ook in ons zijn uitwerking zal hebben. Ik doe dit omdat Jezus overwinnaar is, Hij is sterker dan de eetstoornis, die van satan is. Ik doe dit omdat ik sterk het onrecht voel dat hij mensen aan doet en God mij vraagt hierin een stem te hebben.

Een droom wordt waar
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad voor de droom die God in mijn hart had gelegd, want zo heb ik het ervaren, concreter werd. Maar naarmate steeds meer mensen ervoeren dat ze geheeld werden en innerlijk vernieuwd, groeide het verlangen bij meer mensen om deze goede boodschap uit te dragen om deze plek van herstel mogelijk te maken. Tien jaar later was er de Stichting en bijna zeven jaar nadat ik mijn droom met de wereld in 2016 had gedeeld hebben we een eerste huis dat we huren waar we mensen met genade, waarheid, liefde en bewogenheid mogen leiden naar vrijheid tijdens onze zogenaamde TOV-Weken. We bidden, geloven en doen wat in ons vermogen ligt om een uiteindelijk een permanente, eigen plek te hebben - ons eigen TOV-Huis - waar we onze programma’s kunnen aanbieden en uitbouwen. Net wat God ons vraagt om te doen.

Door de ervaring die ik ondertussen had, en door wat ik als coach en therapeut had geleerd, kon ik een methode ontwikkelen. De BIAS-88 methode. We willen als Stichting heel graag coaches, therapeuten en psychologen met deze methode bekend maken zodat de goede boodschap van hoop steeds meer in Nederland en verder mag klinken!

Dienen
We hebben daarvoor verschillende manieren, zoals de opleiding tot VotL professional, de voorlichtingsbijeenkomsten en de reisgenoten, maar we willen heel graag ook onze kennis delen met scholen, kerken, pastorale teams enz. Het is zo belangrijk dat het besef en de kennis groeit dat een eetstoornis, eetgestoord gedrag, niet over eten gaat, maar over innerlijke pijn, identiteit,over bang zijn voor het leven en/of niet weten hoe te leven.

Daarom ben ik, en de overige therapeuten en ervaringsdeskundigen van onze Stichting, beschikbaar voor een spreekbeurt, een voorlichtingsbijeenkomst of training.

Ik spreek ook regelmatig op bijeenkomsten of in kerken over de onderliggende problematiek die leidt tot een eetstoornis of verslavingen. Die spreekbeurten gaan dan bijvoorbeeld over identiteit, leven, autoriteit, angst en verdriet, rouw, en geestelijke strijd.

Ben je geïnteresseerd in ons werk? Of kunnen we jouw school, kerk of vereniging dienen met onze kennis, neem dan contact op via het formulier op de website.

Uiteraard kun je ons werk altijd steunen. Via de knop ‘wat kan ik doen’ lees je daar meer over.

Elisabeth van Zijl - Vuyk
Directeur/Visionair leider