Verdronken

Als klein kind ben ik weleens bijna verdronken. Mijn broer heeft mij toen gered. Ik was zomaar het water ingesprongen zonder dat ik kon zwemmen. Ik was niet bang. Niet eens geschrokken.

In mijn verdere leven ken ik dat verdrinken eigenlijk ook. Maar dan geestelijk. Mijn stemmingen kunnen nogal wisselen. Vaak zonder dat ik weet wat de aanleiding daarvoor is. Ik kan dan het gevoel krijgen dat ik verdrink. Daar word ik wél vaak bang van.

Weet je, er is ook een voordeel. Het houdt me erg afhankelijk van God. Ik kan niet zonder Hem. Hij is zo trouw, geduldig en genadig. Ik vind dat overweldigend! Hij houdt van mij zoals ik ben. Hij wijst mij hiervoor niet af. Hij wil met mij doorgaan en mij zelfs gebruiken als klein radertje in het geheel.
Ik mag in zulke tijden bij Hem komen en Hem vertellen wat mij zo in de war maakt. En dan reikt Hij mij genadevol Zijn hand. Hij trekt mij weer uit het water.
Hij zegt: “Ik ben altijd bij jou. Houd vol. Ik haal jou uit dat kolkende water, zo vaak als nodig is.”
En dat doet Hij dan ook. Dat ervaar ik steeds meer.

Ik heb gebeden of hij dat gevoel van “verdrinken” wilde wegnemen. En……dat is grotendeels gebeurd.
Als ik er nog weleens door overvallen word, dan kan ik me veel sneller weer uitstrekken naar Zijn hand die daar altijd is om, zo nodig, mij weer uit het water te trekken. Nu duurt het gevoel van “verdronken” zijn niet meer zo lang en mag ik veel sneller ervaren dat Hij me nooit in de steek laat.

Zijn wens is dat ik leef vanuit Zijn overwinning. Vrij leven, voluit leven.
Ik strek mij daarom daar naar uit. Ik houd mijn focus op Hem gericht, elke keer, want wat wel blijft is dat de vijand elke keer weer probeert mijn rust weg te roven.
Ik hoef me niet meer door die zwarte doerak te laten beïnvloeden. Ik mag en kan hem wegsturen. Hij heeft geen zeggenschap meer over mij!
Dit wist ik altijd wel, maar liet het niet doorwerken in mijn leven. Wat een genade dat dit “weten” een veilige baken is geworden in mijn leven.

Jesaja 43:2 NBV Moet je door het water gaan – Ik ben bij je; of door rivieren – je wordt niet meegesleurd.

MARJOKE