Na een poosje was de stilte niet zo fijn meer. Het confronteerde me enorm met mezelf. Een nieuwe woonplaats waar ik nauwelijks iemand kende en het gemis van mijn vertrouwde omgeving, kinderen, kleinkinderen en vriendinnen gaven mij een naar gevoel van leegte, pijn en verdriet. Ik deed m’n best om mijn hoofd boven water te houden en zocht naar genoeg afleiding. Helaas duurde de lockdown voort en het lukte me uiteindelijk niet meer om goed met mijn emoties om te gaan. Mijn eetstoornis stak de kop weer op. Wat baalde ik hiervan; het ging juist zo goed!

Niet lang daarvoor had ik op de website van ‘Vrij om te Leven’ het boek ‘Vrede met jezelf’ gezien, geschreven door Elisabeth van Zijl. Ik besloot het te bestellen en hoopte dat het mij zou helpen mijn eetstoornis weer onder controle te krijgen. Het boek gaf mij veel herkenning en bevestiging van de weg van herstel die ik was gegaan. Heel fijn, maar ik ontdekte nog niet wat de trigger voor mijn terugval kon zijn geweest. Tot ik bij het laatste hoofdstuk kwam, dat heet ‘Vrede met jezelf’. Hoezo ‘vrede met mijzelf’? Wat houdt dat in?

Ik geloof dat God me tijdens het lezen van dat hoofdstuk inzicht gaf en zei: ‘Je moet de weegschaal aan de kant doen.’ De weegschaal aan de kant doen? Ik houd alleen m’n gewicht maar in de gaten. Dat is toch verstandig? En tegelijkertijd wist ik: dit is wat mij nog aan de eetstoornis bindt, het laatste haakje waarmee ik er nog aan vastzit. Ik had weliswaar besloten mezelf te aanvaarden zoals ik ben en mijn lichaam zoals het is, maar ik stond toch nog regelmatig op de weegschaal, omdat ik niet wilde dat mijn gewicht boven een door mij gestelde grens kwam. En dat gebeurde wel toen ik mijn heftige emoties van dat moment ging dempen met eten.

Toen kwam een moeilijk besluit. Wat ging ik doen met het inzicht dat God me had gegeven? Ik kon en wilde niets anders dan gehoor geven aan Gods woorden en vrijkomen van mijn eetstoornis, maar oh, oh, wat vond ik het spannend om mijn houvast van jaren los te laten. Ik wist dat ik het in Gods kracht zou kunnen en ook dat het niet meer nodig was om op deze manier met mijn emoties om te gaan. God had mij door de jaren heen zoveel geleerd en mij zoveel heling van mijn hart gegeven dat ik nu deze stap moest kunnen zetten. Ik was er inderdaad klaar voor en heb de weegschaal aan de kant gezet. Daarmee was ik echt vrij. Wow! En ook vrij om de keuze te maken mijn houvast helemaal in Jezus te zoeken. Ik merk dat Hij pas een echt Houvast is. Ik houd Hem vast, maar bovenal houdt Hij mij vast!

Zo heeft God een voor mij moeilijke en eenzame periode gebruikt om mij definitief van mijn eetstoornis te bevrijden.
Vrijheid door lockdown! Ik ben Hem zo dankbaar!

ALEXANDRA