Lange tijd (en zo af en toe nog steeds) was ik een typisch gevalletje van: ‘gooi je rommel maar in mijn tuin’. Mijn eigen tuin -die vol stond met onkruid, verlepte bloemen en ongesnoeide struiken- werd een dumpplek waar iedereen alles kwijt kon. Sterker nog, ik was die persoon die de poort wagenwijd openzette en zei: “welkom! Gooi maar neer, want ik ben aardig”. Of… zoiets moet ik gedacht hebben.
Je begrijpt natuurlijk dat dit een metafoor is. Dit metafoor geeft een inkijkje in mijn hart en de manier hoe ik om ging met mensen. Ik wilde zo ontzettend graag laten zien dat ik er voor de ander wilde zijn, dat ik betrouwbaar ben en nog meer van die ‘mooie, sociale eigenschappen’. In werkelijkheid verloor ik mezelf compleet. En dat is zo oneerlijk tegenover die mensen, aan wie ik liet merken dat het oké was, maar ook tegenover mezelf! Hoewel ik dacht dat het liefdevol was, was het allesbehalve dat. Voor mij en voor die anderen.
De grootste ontdekking is geweest dat Jezus mijn tuinman is! Hij geeft water aan mijn dromen, zodat ze kunnen bloeien. Hij geeft voeding aan elke stap, zodat ik die met kracht kan zetten. Hij trekt elk diep geworteld verdriet er met Zijn troost uit. Elke dorre herinnering veegt Hij weg met Zijn liefde en geeft licht en warmte aan mijn fijne herinneringen. En onafgebroken sproeit hij Zijn genade over de tuin uit. Kortom: mijn tuin is een oase aan het worden.
En ik? Ik moet de poort van mijn tuin wagenwijd openzetten voor HEM! En die poort direct dichtknallen voor al het andere.
Natuurlijk nodig ik wel zo af en toe mensen uit in mijn tuintje, zodat ik met hen kan delen. Daarnaast laat ik me (heel graag) uitnodigen in andere tuintjes. Ik vind het namelijk wel heerlijk om betrokken te zijn, om verbonden te zijn en relaties op te bouwen. Het is fijn om mee te denken, te kijken of te helpen. Ik houd van mensen én van hun tuintjes. Daar geniet ik van. Alleen de verantwoordelijkheid van die tuintjes en mijn tuintje leg ik maar al te graag in de handen van onze Tuinman.
En jouw tuintje? Krijgt de Tuinman daar alle ruimte of ben je zelf in de weer met een kruiwagen en een schep? Met jouw eigen zooi en wellicht die van anderen?
Tanja