Iets wat ik de afgelopen jaren geleerd heb is om hulp te vragen en hulp te aanvaarden. Voorheen wilde ik zelf van alles voor iedereen doen, maar had ik geen advies of ondersteuning van anderen nodig.
‘Je bent zo kostbaar in Mijn ogen, zo waardevol, en Ik hou zoveel van je.’ Deze tekst kwam vaak op mijn pad in mijn leven, een mooie tekst. In mijn hoofd voelde ik dat God dit ook tegen mij zegt, Continue reading →
Bidden was voor mij iets wat ik lastig vond. Het was veelal een routine op vaste momenten. Wanneer ik bad voor mijzelf bestond dit grotendeels uit een ‘verlanglijstje’ die ik met God deelde. Tot het moment dat ik erachter kwam Continue reading →
In de periode dat ik enorm worstelde met de issues die ik had, had eten de functie om die worsteling makkelijker te maken. Of aangenamer. Of in elk geval draagbaarder. Ik zette het ‘niet eten’ of ‘eten compenseren’ niet bewust Continue reading →
Het leven vind ik soms best pittig. In mijn hoofd is het zelden rustig. Ik probeer overal een antwoord op te krijgen. Dat kost me heel veel energie. Alsof ik met slippertjes in rul zand naar boven wil lopen. Ik Continue reading →
Lange tijd ben ik zo gemeen geweest voor mij en voor mijn lichaam. Ik vond mezelf echt vre-se-lijk. Hoewel dat gevoel van onvrede van binnen zat, wilde ik dat oplossen door met mijn uiterlijk bezig te zijn. Door me te Continue reading →
Lange tijd (en zo af en toe nog steeds) was ik een typisch gevalletje van: ‘gooi je rommel maar in mijn tuin’. Mijn eigen tuin -die vol stond met onkruid, verlepte bloemen en ongesnoeide struiken- werd een dumpplek waar iedereen Continue reading →