In de Stille Week voor Pasen werd ik weer sterk bepaald bij de eindigheid van het leven.
Mensen om me heen die een geliefde verloren. Ook in de gemeente veel sterfgevallen, weliswaar van oudere zusters en broeders, maar toch.
Herinneringen Continue reading
‘Gevoelens omarmen’, als je me een aantal jaar geleden had verteld dat ik een blog zou schrijven hierover, had ik er waarschijnlijk om gelachen. Jarenlang vond ik het niet de moeite waard om over mijn diepe gevoelens na te denken. Continue reading
Ik ben best sociaal. Tenminste, dat hoorde ik altijd. Ik sta voor iedereen klaar, niks is te gek, wring me in honderd bochten om anderen te helpen.
Laatst heb ik een boek gelezen waarin iemand beschreef dat ze een enorme Continue reading
Mijn eerste jaar als moeder was misschien wel het meest confronterende jaar van mijn negentwintig jaren. Met mijn pedagogische diploma in mijn zak en een bak aan ervaring kon ik mezelf wijs maken dat het opvoeden van een kind geen Continue reading
Onlangs las ik een overdenking van Elisabeth van Zijl (Vrij om te Leven) over het aangezicht van God. Dit stuk raakte mij.
Ik citeer enkele stukjes uit haar overdenking:
‘Als je iets verheft, je gezicht verheft, dan til je het Continue reading
Afgelopen oktober mocht ik met ‘Arise’ mee naar Picos in Spanje! Ik was een jaar eerder al mee geweest naar Vlieland. Nu dus heerlijk de bergen in, even niet bereikbaar zijn en alle dagelijkse dingen achter me laten.
Bij het Continue reading
De laatste tijd liet ik me meer en meer overmeesteren door ontmoedigingen en zo werd ik totaal moedeloos. Eigenlijk gebeurde dit met enige regelmaat gedurende mijn hele leven. Dat is natuurlijk een slopend proces. Niet vol te houden eigenlijk. Continue reading
Ik kamp al jaren met een eetstoornis maar ben me er het afgelopen jaar pas van bewust aan het worden waar het vandaan komt. Natuurlijk wist ik daarvoor al dat ik niet goed met eten om kon gaan, ik noemde Continue reading
In mijn leven heb ik me heel vaak als onkruid gevoeld. Waardeloos, ongeschikt.
In tijden dat ik diep zat kon ik zelfs niet meer met mijzelf leven. Dat doet ontzettend pijn en werkt uiteraard destructief.
Ik vocht enorm tegen mijzelf Continue reading
Er was een tijd (zomer 2020) dat ik het niet meer overzag; Waar was dit leven nu toch goed voor? Ik had de dingen op zich best op een rijtje (huisje, boompje, beestje). Het ging ‘goed’ met mij, maar ik Continue reading