Het leven vind ik soms best pittig. In mijn hoofd is het zelden rustig. Ik probeer overal een antwoord op te krijgen. Dat kost me heel veel energie. Alsof ik met slippertjes in rul zand naar boven wil lopen. Ik Continue reading
Het leven vind ik soms best pittig. In mijn hoofd is het zelden rustig. Ik probeer overal een antwoord op te krijgen. Dat kost me heel veel energie. Alsof ik met slippertjes in rul zand naar boven wil lopen. Ik Continue reading
Lange tijd ben ik zo gemeen geweest voor mij en voor mijn lichaam. Ik vond mezelf echt vre-se-lijk. Hoewel dat gevoel van onvrede van binnen zat, wilde ik dat oplossen door met mijn uiterlijk bezig te zijn. Door me te Continue reading
Jezus vraagt mij om Zijn Licht te verspreiden. Om mijn lamp niet te verstoppen, niet onder de tafel te zetten.
Verspreiden kun je misschien ook omschrijven als weerspiegelen. Dat vind ik soms best lastig. Hoe kan ik Gods licht weerspiegelen Continue reading
Lange tijd (en zo af en toe nog steeds) was ik een typisch gevalletje van: ‘gooi je rommel maar in mijn tuin’. Mijn eigen tuin -die vol stond met onkruid, verlepte bloemen en ongesnoeide struiken- werd een dumpplek waar iedereen Continue reading
Ik heb nooit zo van spiegels gehouden. Ik kijk er niet graag in. Misschien omdat ik in het verleden niet tevreden was met mijn spiegelbeeld? Voor mijn gevoel voldeed ik niet aan het beeld wat in de wereld geschetst wordt, Continue reading
In de Stille Week voor Pasen werd ik weer sterk bepaald bij de eindigheid van het leven.
Mensen om me heen die een geliefde verloren. Ook in de gemeente veel sterfgevallen, weliswaar van oudere zusters en broeders, maar toch.
Herinneringen Continue reading
‘Gevoelens omarmen’, als je me een aantal jaar geleden had verteld dat ik een blog zou schrijven hierover, had ik er waarschijnlijk om gelachen. Jarenlang vond ik het niet de moeite waard om over mijn diepe gevoelens na te denken. Continue reading
Ik ben best sociaal. Tenminste, dat hoorde ik altijd. Ik sta voor iedereen klaar, niks is te gek, wring me in honderd bochten om anderen te helpen.
Laatst heb ik een boek gelezen waarin iemand beschreef dat ze een enorme Continue reading
Mijn eerste jaar als moeder was misschien wel het meest confronterende jaar van mijn negentwintig jaren. Met mijn pedagogische diploma in mijn zak en een bak aan ervaring kon ik mezelf wijs maken dat het opvoeden van een kind geen Continue reading
Onlangs las ik een overdenking van Elisabeth van Zijl (Vrij om te Leven) over het aangezicht van God. Dit stuk raakte mij.
Ik citeer enkele stukjes uit haar overdenking:
‘Als je iets verheft, je gezicht verheft, dan til je het Continue reading